•    Διάταγμα Ίδρυσης

•    Ποιοι Είμαστε

•    Εκδόσεις                                   

•    Διάταγμα Ίδρυσης

•    Ποιοι Είμαστε

•    Τεύχη

•    Διάταγμα Ίδρυσης

•    Ποιοι Είμαστε   

•    Εκδόσεις   

Ι. Ασημάκης (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ), 

Στη θάλασσα του κόσμου. Πνευματικοί απόηχοι από Ποντίφικες του 20ου και 21ου αιώνα. Θεσσαλονίκη 2015. 

ISBN 978‐618‐81628‐1‐5 , σελ. 184

Για τους Ρωμαίους Ποντίφικες, συνήθως γίνονται γνωστά και διατηρούνται στη μνήμη των ανθρώπων γεγονότα με απήχηση, ειδήσεις και χειρονομίες συνδεδεμένες με ιστορικές στιγμές. Για τους ειδήμονες του εκκλησιαστικού χώρου ίσως να προστίθενται εμβληματικά κείμενα και αποφάσεις θεολογικού ή κανονιστικού χαρακτήρα.

Ως ποιμένες οικουμενικής εμβέλειας, οι Πάπες βρίσκονται μέσα στη θάλασσα του κόσμου (έκφραση του Πάπα Φραγκίσκου Α΄) με τις προσδοκίες, τις προκλήσεις και τις ανάγκες διαφορετικών καταστάσεων, πολιτισμών και συνθηκών. Σ’ ένα τέτοιο απαιτητικό περιβάλλον δεν είναι σπάνιο να διαφεύγουν της προσοχής, ακόμη και των χριστιανών καθολικών, τα λιγότερο προβεβλημένα κείμενα των Παπών, τα οποία ωστόσο είναι τεκμήρια της πνευματικής διδαχής τους.

Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή από φωτογραφίες και κείμενα των έξι τελευταίων Παπών που έζησαν τον περασμένο και τον τρέχοντα αιώνα. Ο συνδυασμός εικόνων και λέξεων μας βοηθούν να γνωρίσουμε την πνευματική παρακαταθήκη του κάθε Ποντίφικα, διαβλέποντας σε μια ματιά, σε μια χειρονομία, την εμπειρία μιας έκφρασης, μιας σκέψης.

Ο χρόνος μας εναποθέτει τα έξι αυτά πρόσωπα με τα κλικ του φακού και την αποτύπωση των σκέψεών τους σε κείμενα που απεύθυναν ως πατέρες και ποιμένες στους ανθρώπους της εποχής τους.

Τα λόγια τους φανερώνουν πτυχές της πνευματικότητάς τους, ο απόηχος των οποίων ελπίζουμε να σας θρέψει και να σας τέρψει.

Θεσσαλονίκη, 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ι. Ασημάκης (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ), Λέξεις ημέρας. Για να τις προφέρουν τα χείλη με εμπιστοσύνηστη δύναμη που δίνουν. Θεσσαλονίκη 2015.

ISBN 978-618-81628-2-2   ,  Σελίδες 192

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ
Τ.Θ. 50808 540 14 Θεσσαλονίκη 
Τηλ. 2310-835780
E-mail: ioas17@otenet.gr

Ι. Ασημάκης (Επιμ.), Νομοθεσία & Νο­­μο­λογία για την Καθολική Εκ­κλη­σία στην Ελλάδα. Παράρτημα Υπουρ­γικών Αποφάσεων, γνωμοδοτήσεων και εγγράφων. Θεσσα­λονίκη 2014. ISBN 978-618-81628-0-8 620 σελίδες.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Εκδόσεις Αποστολικού  Βικαριάτου Τ.Θ. 50808  540 14 Θεσσαλονίκη Τηλ. 2310-835780 

E-mail: ioas17@otenet.gr

Σπουδαίοι νομικοί, όπως ο Αλέξανδρος Βαμβέτσος, ο Χαράλαμπος Φραγκίστας, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Δημήτριος Ευρυγένης και (σχετικά πρόσφατα) ο Φαίδων Βεγλερής, έχουν ασχοληθεί (και αγωνιστεί!) κατά καιρούς για να επιτύχουν την (επί δικαστηρίω!) ισότιμη μεταχείριση της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα. Και μαζί τους μια μικρή στρατιά, καθολικών στο δόγμα, νομικών της καθημερινής πράξης (Σανταντόνιο, Ευστρατιάδης, Κωνστάντε, Καμηλιέρης), συνεπικουρούμενοι από ικανούς συναδέλφους τους του ορθόδοξου δόγματος (Τσώπρος, Ανδρεάδης, Βουτυράς). Και όλοι αυτοί άνοιξαν δρόμους και παρήγαγαν έργο. Απέδειξαν ότι και στην Ελλάδα υπάρχουν Δικαστές. Αλλά και έντιμοι και φωτισμένοι, με την καθημερινή διοίκηση του κράτους ασχολούμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι.

Το αποτέλεσμα του αγώνα όλων των παραπάνω νομικών αποτυπώθηκε σε δεκάδες δικόγραφα που πήραν τη θέση τους στο συρτάρι κάποιου αρχείου. Και όταν έπαψαν να είναι επίκαιρα, σχεδόν ξεχάστηκαν.

Ήδη από τα πολύ νεανικά τους χρόνια οι καθολικού δόγματος σημερινοί νομικοί της πράξης άκουγαν, συχνά, τη φράση: «Όνειρό μου είναι, όταν συνταξιοδοτηθώ, να συγκεντρώσω όλο το νομικό υλικό που αφορά την Καθολική Εκκλησία και να το εκδώσω σε μορφή βιβλίου». Και την άκουγαν από «δευτερογενείς πηγές». Από μεγαλύτερους συναδέλφους τους που και εκείνοι την είχαν ακούσει από παλαιότερους νομικούς παραστάτες της Εκκλησίας μας, τους οποίους είχαν διαδεχτεί στα καθήκοντα, αλλά και στο όνειρο. Και έτσι το όνειρο «κληροδοτήθηκε» και στην επόμενη και μεθεπόμενη γενιά νομικών.

Με τον καιρό έμαθαν και οι νεότεροι να επαναλαμβάνουν τη φράση. Σχεδόν αυτολεξεί. Και  άρχισαν όλοι να συγκεντρώνουν το υλικό που θα αποτελούσε τη βάση για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αλλά με τα χρόνια ο φάκελος όπου φύλαγαν τα σχετικά έγγραφα, αντί να αυξάνει σε μέγεθος, μειωνόταν. Σαν τα φύλλα του φθινοπώρου, τα έγγραφα σκόρπιζαν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες μιας δίκης, ή μιας αιτήσεως προς τη διοίκηση, και δεν ξαναγύριζαν στην ασφάλεια του αρχείου. Και με τα χρόνια το όνειρο φάνηκε να ξεθωριάζει. Και να μοιάζει μη πραγματοποιήσιμο. 

Μέχρις ότου ανέλαβε να το κάνει πράξη ένας χαλκέντερος εργάτης της Εκκλησίας μας, που είχε ήδη δώσει ικανότατα δείγματα γραφής και σε τομείς ξένους προς την κύρια ειδικότητά του. Ο π. Ιωάννης Ασημάκης. Που έχει τα κατάλληλα προσόντα προς τούτο. Αξιοθαύμαστη μεθοδικότητα, υποδειγματική υπομονή, πεισματική επιμονή, αξιολογότατη εμπειρία στον εκδοτικό τομέα, ζηλευτή ικανότητα περί τον εντοπισμό του σπουδαίου και σημαντικού (αλλά και του απλώς χρήσιμου), αλλά και μεγάλη αγάπη για την Εκκλησία μας και ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα θέματα που την ταλανίζουν ή, απλώς, την απασχολούν.  

Δεν ήταν καθόλου εύκολο το εγχείρημα. Απαίτησε πολύ μόχθο και χρόνο για να εντοπιστεί το υλικό, που έπρεπε αναζητηθεί σε διάφορα αρχεία, να τιθασευτεί και να λάβει μορφή και σχήμα. Ωστόσο το αποτέλεσμα δικαιώνει απολύτως την πολυετή προσπάθεια.

Μέσα από τις σελίδες του παρόντος πονήματος ανιχνεύεται η σύγχρονη ιστορία της εν Ελλάδι Καθολικής Εκκλησίας.

Ο απλός αναγνώστης μπορεί να βρει πολύτιμες πληροφορίες και στοιχεία χρησιμότατα για την επίλυση ενός νομικού προβλήματος.

Αλλά ο προϊδεασμένος μελετητής θα μπορέσει να εντοπίσει κάτι περισσότερο.

Πρώτα τους σκληρούς και πολύχρονους αγώνες που έδωσε η Εκκλησία μας για να επιτύχει το αυτονόητο: Την ισονομία. Διότι ποτέ δεν ζήτησε κάτι περισσότερο, παρά την ισότητα ενώπιον του νόμου. Κάτι που πολλοί, συνεχώς και με διάφορες προφάσεις, της το αρνιούνταν ως δικαίωμα. Κατάσταση που συνεχίζεται και στις μέρες μας.

Και έπειτα τη σταθερή θέση των ελληνικών δικαστηρίων τα οποία (εκτός από μία πραγματικά ατυχή περίπτωση) επέμεναν και επιμένουν να μεταχειρίζονται ισότιμα την Εκκλησία μας, παρά την εκφρασμένη αντίθετη επιθυμία εκείνων που ασκούν ιδιαίτατη και συνήθως κεκαλυμμένη επιρροή στα θρησκευτικά ζητήματα. 

Είναι σίγουρο ότι η συλλογή των κειμένων που ακολουθούν θα αποδειχτεί πολλαπλώς χρήσιμη για το νομικό της πράξης και ανέλπιστα πολύτιμη για τον ιστορικό και νομικό ερευνητή.

Και ευχόμαστε στο επιμελητή της εκδόσεως να έχει το χρόνο και τη διάθεση να εμπλουτίσει το πόνημά του με ό,τι νεότερο υλικό προκύψει στο μέλλον, αλλά και με ό,τι παλαιότερο εντοπίσει ξεχασμένο σε κάποιο αρχείο.

Θεσσαλονίκη 8 Νοεμβρίου 2014

Αναστάσιος Φρέρης

Ιωαννησ Ασημακησ- Clarisa Kioko & Mary Ann  Frroku,

Τεκμήρια Μνήμης. Η Καθολική Εκκλησία στη Βόρειο Ελλάδα μέσα από φωτογραφίες | Documents of Memory. The Catholic Church of northern Greece through photographs.

Θεσσαλονίκη-Thessaloniki 2012.

Μέσα από 900 φωτογραφίες της περιόδου 1862-2011 το δίγλωσσο (ελληνικά-αγγλικά) αυτό λεύκωμα προβάλει την ενεργό παρουσία και δράση της Καθολικής Εκκλησίας στο βορειοελλαδικό χώρο, αναδεικνύοντας το λατρευτικό, πνευματικό, ποιμαντικό, εκπαιδευτικό και φιλανθρωπικό έργο των τελευταίων 150 χρόνων.

Η μαρτυρία μιας ιστορικής παρουσίας, κληρικών, μοναχών, μοναζουσών, λαϊκών, μέσα από φωτογραφικά τεκμήρια είναι μια ευχάριστη αναδρομή σε μικρές και μεγάλες στιγμές του απώτερου και του πρόσφατου παρελθόντος. Τα τεκμήρια μνήμης που παρουσιάζονται αποσκοπούν στη διαφύλαξη αλλά και στην προβολή πτυχών της ιστορίας των Καθολικών της Βόρειας Ελλάδας. 

Το υλικό προήλθε από τα φωτογραφικά αρχεία του Αποστολικού Βικαριάτου Θεσσαλονίκης και της Μονής των Πατέρων Λαζαριστών, τις Αδελφές του Ελέους, τους Αδελφούς των Χριστιανικών Σχολών και ιδιώτες.

Yπάρχει η αντίληψη ότι η αρχιτεκτονική δεν είναι παρά η προβολή πάνω στη γη κάποιου συγκεκριμένου τρόπου ζωής (Βλ. Γ.Ν. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, «Αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική και κοινωνικοί παράγοντες» Συριανά 3 (1984), 3). Για πολλούς από τους ναούς των Κυκλάδων, και γενικότερα του Αιγαίου, αυτή η αντίληψη είναι ορατή.

Λευκές κουκίδες, τα ξωκλήσια προβάλλουν τις λεπτές σιλουέτες τους στο γαλάζιο τ’ουρανού και της θάλασσας. Στεφανώνουν τις βουνοκορφές και τα χείλη απόκρημνων βράχων, σπάνε τη μονοτονία στα σκιερά λαγκάδια και ζωντανεύουν τις έρημες ακρογιαλιές. Θέλγουν την αίσθηση και σηκώνουν πιο ψηλά την ψυχή. Λευκά κυβικά σχήματα, με γραφικές εσωτερικές καμάρες, μικροσκοπικά καμπαναριά και χαμηλές ξύλινες πόρτες, αποτελούν αδιάσπαστο κομμάτι του αγαιοπελαγίτικου τοπίου (Μ.Ν. ΡΟΥΣΣΟΣ-ΜΗΛΔΩΝΗΣ, Syra Sacra. Θρησκευτική Ιστορία της Σύρου, Αθήνα 1993, 230).

Για τις μεν Κυκλάδες η ναοδομία των καθολικών ναών είναι η πιο απτή αποτύπωση των δυσκολιών και των λύσεων που έδωσαν οι γηγενείς στις απαιτήσεις της γης, της πέτρας, του ανέμου. Για τα Δωδεκάνησα, τα Επτάνησα και τη Κρήτη η ναοδομία μαρτυρεί τη μεταφορά της δυτικής τεχνοτροπίας ως της πλέον οικίας στους καθολικούς που προέρχονταν μαζικά από την Ευρώπη και εγκαταβιούσαν στην Ελλάδα κάποια περίοδο της ζωής τους.

Από τους 400 και πλέον καθολικούς ναούς που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, τα 2/3 βρίσκονται στη Σύρο και τη Τήνο ενώ μόλις 60 είναι διασκορπισμένοι στην Αττική και την υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα. Ο χώρος με την μεγαλύτερη συγκέντρωση καθολικών ναών είναι το Αιγαίο πέλαγος σε 13 από τα νησιά του (340 περίπου ναοί, εκ των οποίων οι 315 στις Κυκλάδες).

Πολλοί καθολικοί Ναοί στην Ελλάδα είναι αφιερωμένοι στην Παναγία με διάφορους τίτλους (110 ναοί). Ακολουθούν οι Ναοί που είναι αφιερωμένοι σε εορτές του Ιησού Χριστού (33), στον Αγ. Ιωάννη Βαπτιστή (31), στον Αγ. Γεώργιο (10), στον Αγ. Νικόλαο (20), στον Αγ. Μιχαήλ (16), στον Αγ. Ιωσήφ (10), στον Αγ. Φραγκίσκο (10), στον Αγ. Αντώνιο της Παδούης (8), κτλ. Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα 2/3 περίπου των καθολικών Ναών είναι αφιερωμένοι σε κοινούς Αγίους με αυτούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Στο λεύκωμα καταβλήθηκε προσπάθεια να φιλοξενηθούν όλοι οι καθολικοί ενοριακοί Ναοί της χώρας, κάποια παρεκκλήσια, μοναστηριακοί και κοιμητηριακοί ναοί και μερικά εξωκλήσια. Στις εισαγωγές γεωγραφικών ενοτήτων, όπου αυτό είναι τεκμηριωμένο, γίνεται αναφορά και σε πρώην καθολικούς ναούς οι οποίοι είτε μετετράπησαν σε ορθόδοξους (π.χ. η Παναγία των Σταυροφόρων στο Ηράκλειο Κρήτης ή ο σημερινός Αγ. Νικόλαος στο Λακκί της Λέρου) είτε έχουν αλλάξει πλήρως χρήση (π.χ. ο Φραγκαντώνης στο Κάστρο της Σίφνου όπου στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείου ή η Παναγία των Αυγουστιανών στο Ρέθυμνο όπου στεγάζει το Ωδείο, πρώην Τζαμί Νερατζέ).

Η φωτογραφική αποτύπωση της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των χώρων λατρείας του δυτικού χριστιανισμού ευχόμαστε να κάνει γνωστή αυτή την παρακαταθήκη, να αναδείξει την ιστορία της και να προβάλει στους έλληνες και αλλοδαπούς επισκέπτες των τοποθεσιών αυτών μια εν πολλοίς άγνωστη πτυχή της θρησκευτικής ιστορίας της πατρίδος μας. Γι’ αυτό το λόγο το άλμπουμ δεν περιορίζεται απλά στις προσόψεις ή το εσωτερικό πανόραμα των ναών αλλά, όπου αυτό κατέστη εφικτό, και στη προβολή εικόνων, αγαλμάτων, ξύλινων ή μαρμάρινων συνθέσεων (αλτάρια, βαπτιστήρια, θυρεοί, επιγραφές, κτλ.).

Η εκδοτική αυτή προσπάθεια δεν θα είχε ολοκληρωθεί χωρίς την καθοριστική συμβολή όσων επιμελήθηκαν την εισαγωγή κάθε γεωγραφικής ενότητας και όσων έμπρακτα στήριξαν την έρευνα και τη συλλογή του υλικού ως χορηγοί.